Արցախի արտաքին գործոց նախարար Կարէն Միրզոյեանի հանդիպումները Յունաստանի պետական-քաղաքական շրջանակներու հետ

Հ.Յ.Դ. Յունաստանի Հայ Դատի Յանձնախումբին կողմէ «Մեր հերոսական Արցախը» նիւթով եռօրեայ ելոյթներուն առընթեր, նախապէս առնուած ժամադրութեամբ, Արցախի Հանրապետութեան արտաքին գործոց նախարար Կարէն Միրզոյեան հանդիպումներու շարք մը ունեցաւ Հելլէն Խորհրդարանէն ներս, Յունաստանի պետական-քաղաքական-կուսակցական ներկայացուցիչներու հետ։ Նախարարին կ’ընկերակցէին Յունաստանի մօտ ՀՀ արտակարգ եւ լիազօր դեսպան Ֆադէյ Չարչօղլեանը եւ Հ.Յ.Դ. Հայ Դատի Յանձնախումբի ընկերներ։

Հանդիպումները առանձին կայացան Հելլէն Խորհրդարանին մէջ, իւրաքանչիւր քաղաքական ուժի ներկայացուցիչներուն հետ։

– Կառավարական համադաշնութեան մաս կազմող ԱՆ.ԷԼ. («Անկախ Յոյներ») կուսակցութեան փոխ նախագահ եւ Կեդրոնական Խորհուրդի նախագահ պրն. Փանաեոթիս Զղուրիտիսի հետ։

– Համայնավար կուսակցութեան երեսփոխան, նախկին եւրոերեսփոխան տիկին Լիանա Քանելիի հետ։

– ՓԱՍՕՔ ընկերվարական կուսակցութեան երեսփոխան, նախկին եւրոերեսփոխան տիկին Սիլվանա Ռափթիի եւ ՏԻ.ՄԱՐ (Դեմոկրատական համախմբում) կուսակցութեան աշխատանքի-ընկերային ապահովագրական եւ առողջապահական հարցերու պատասխանատու տիկին Էվի Խրիսթոֆիլոփուլուի հետ։

– Նոր Հանրապետութիւն կուսակցութեան երեսփոխան, արտաքին հարցերու պատասխանատու պրն. Եորղոս Քումուցաքոսի հետ։

Հանդիպումներուն ժամանակ պրն. նախարարը իր զրուցակիցներուն ուշադրութեան յանձնեց Լեռնային Ղարաբաղի բնակչութեան նկատմամբ Ատրպէյճանի կողմէ հետեւողականօրէն իրականացուող զինեալ ծանր ուժերով յարձակումները, անընդհատ հնչող ուժի կիրառման սպառնալիքները եւ հրադադարի յաճախակի խախտումները, ինչպէս նաեւ ռազմական այս յարձակողապաշտութեան դէմ՝ սեփական ժողովուրդի անվտանգութիւնը պաշտպանելու պարտականութիւնը։

Դիտել տրուեցաւ նաեւ միջազգային հանրութեան պատասխանատուութիւնը տարածաշրջանէն ներս խաղաղութիւնը ապահովելու գործին կապակցութեամբ։

Զարկ տրուեցաւ Արցախի զարգացման եւ միջազգային ներկայացուածութեան գործին մէջ հետագայ կարելիութիւններուն, տնտեսական եւ ժողովրդավարական յառաջխաղացքին եւ ժողովուրդի ընկերային իրավիճակին կապուած հարցերու ներկայացման։

Լուսանկար – Ձախէն՝ Խաչիկ Խաչատուրեան, Ֆադէյ Չարչօղլեան, Կարէն Միրզոյեան, Փանաեոթիս Զղուրիտիս, Սերգօ Գույումճեան

Ա­թէն­քի մէջ հրա­պա­րա­կա­յին զրոյց Ար­ցա­խի ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար ­Կա­րէն ­Միր­զո­յեա­նի մաս­նակ­ցու­թեամբ

(ԱԶԱՏ ՕՐ) Պե­ղո­պո­նէ­զի հա­մալ­սա­րա­նի հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեամբ եւ Հ.Յ.Դ. ­Հայ ­Դա­տի ­Յանձ­նա­խում­բի կազ­մա­կեր­պու­թեամբ, ե­րէկ ­Չո­րեք­շաբ­թի 15 ­Մարտ 2017ին, ե­րե­կո­յեան ժա­մը 7ին, Ա­թէն­քի ­Փան­տիօ հա­մալ­սա­րա­նի Փ­լա­քա­յի մէջ տե­ղա­կա­յո­ւած ­Մի­ջազ­գա­յին ­Յա­րա­բե­րու­թեանց Ինս­թի­թու­թի սրա­հէն ներս, տե­ղի ու­նե­ցաւ հրա­պա­րա­կա­յին զրոյց, նո­ւի­րո­ւած Ար­ցա­խեան շարժ­ման, պատ­մա­կան փաս­տե­րուն, ընդ­հա­նուր ար­ժե­ւոր­ման եւ ա­պա­գա­յի հե­ռան­կար­նե­րու քննարկ­ման։ ­Ձեռ­նար­կի գլխա­ւոր բա­նա­խօսն էր Ար­ցա­խէն յատ­կա­պէս հրա­ւի­րո­ւած ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար պրն. ­Կա­րէն ­Միր­զո­յեա­նը։ ­Ձեռ­նար­կին ներ­կայ գտնո­ւե­ցան ­Յու­նա­հա­յոց ­Կա­թո­ղի­կո­սա­կան ­Փո­խա­նորդ ­Կո­մի­տաս Արք. Օ­հա­նեա­նը, յա­րա­նո­ւա­նու­թեանց պե­տե­րը, հո­գե­ւոր հայ­րեր, ­Յու­նաս­տա­նի մօտ ՀՀ դես­պան պրն. ­Ֆա­դէյ ­Չար­չօղ­լեա­նը, հել­լէն խորհր­դա­րա­նի ան­կախ ե­րես­փո­խան ­Խա­րիս ­Թէո­խա­րիս, ­Յու­նաս­տա­նի ­Պոն­տոս­ցի­նե­րու միու­թեան ան­դամ Եա­նիս ­Խա­ծիէ­լէֆ­թէ­րիու, Հ.Յ.Դ. ­Կեդ­րո­նա­կան ­Կո­մի­տէի, ­Յու­նա­հա­յոց Ազ­գա­յին ­Վար­չու­թեան եւ ազ­գա­յին-միու­թե­նա­կան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, հայ եւ յոյն ժո­ղո­վուրդ, ու­սա­նող­ներ ու լրագ­րող­ներ։
Ող­ջոյ­նի խօս­քով հան­դէս ե­կաւ ­Պե­ղո­պո­նէ­զի հա­մալ­սա­րա­նի դո­ցենտ, քա­ղա­քա­գի­տու­թեան ամ­պիո­նի եւ մի­ջազ­գա­յին յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րու դա­սա­խօս պրն. ­Սո­թի­րիս ­Ռու­սոս, որ իր ու­րա­խու­թիւ­նը յատ­նեց տրո­ւած ա­ռի­թին հա­մար, նշե­լով թէ յա­ճախ ա­ռի­թը չենք ու­նե­նար ­Կով­կա­սի նիւ­թե­րու մա­սին լայն զե­կու­ցում­ներ լսե­լու։ Ան նշեց թէ հա­մալ­սա­րա­նը իր գոր­ծու­նէու­թեան ծի­րէն ներս կա­րե­ւոր տեղ կու­տայ միշտ՝ մի­ջազ­գա­յին ի­րա­ւուն­քի կա­պակ­ցո­ւած հար­ցե­րու քննարկ­ման ու շեշ­տեց, թէ յար­գան­քի ար­ժա­նի են ազ­գե­րը, որ պայ­քար կը տա­նին ի­րենց ի­րա­ւուն­քին տէր կանգ­նե­լու հա­մար։
­Յա­ջոր­դա­բար ներ­կա­յա­ցուց օ­րո­ւան դա­սա­խօս, Ար­ցա­խի ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար պրն. ­Կա­րէն ­Միր­զո­յեա­նը, ինչ­պէս եւ հա­յե­րէ­նէ-յու­նա­րէն եւ յու­նա­րէ­նէ-հա­յե­րէն ամ­բողջ զրոյ­ցի թարգ­մա­նու­թիւ­նը ստանձ­նած ընկ. Ա­րաք­սի Ա­բէ­լեան-­Գո­լա­նեա­նը։
«­Կով­կա­սի կա­յու­նու­թիւ­նը եւ անվ­տան­գու­թիւ­նը ու ­Լեռ­նա­յին ­Ղա­րա­բա­ղի ներ­կայ եւ ա­պա­գա­յի հե­ռան­կար­նե­րը» նիւ­թով իր դա­սա­խօ­սու­թիւ­նը սկսաւ պրն. նա­խա­րա­րը, անդ­րա­դառ­նա­լով Ար­ցա­խի ճա­կա­տա­գի­րը ճշդած ան­ցեալ դա­րա­վեր­ջի աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան փո­փո­խու­թիւն­նե­րուն, պատ­մա­կան տո­ւեալ­նե­րուն, ա­պա խօ­սե­լով ­Ղա­րա­բա­ղեան հա­կա­մար­տու­թեան յա­ջոր­դած շրջա­նին, ա­րիւ­նա­լի կռիւ­նե­րուն, հան­րա­քո­ւէ­նե­րու կա­յաց­ման՝ հաս­նե­լով մին­չեւ ներ­կայ ի­րա­վի­ճակ, նշե­լով թէ Ար­ցա­խին վե­րա­պա­հո­ւած դե­րը ոչ միայն ռազ­մա­քա­ղա­քա­կան էր, այ­լեւ կա­պակ­ցո­ւած՝ հո­գե­ւոր եւ մշա­կու­թա­յին բազ­մա­զա­նու­թիւ­նը պահ­պա­նե­լու բա­ցա­ռիկ հնա­րա­ւո­րու­թեան:
Պրն. նա­խա­րա­րը ը­սաւ, թէ խորհր­դա­յին ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նէն Ատր­պէյ­ճա­նի կող­մէ ­Լեռ­նա­յին ­Ղա­րա­բա­ղի բնակ­չու­թեան նկատ­մամբ հե­տե­ւո­ղա­կա­նօ­րէն հա­կա­հայ­կա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թիւն կ­‘ի­րա­կա­նա­ցո­ւէր, ազ­գա­յին հո­ղի վրայ ճնշում­նե­րով եւ խտրա­կան վե­րա­բեր­մուն­քով՝ ըն­կե­րա­յին, տնտե­սա­կան ու մշա­կու­թա­յին բնա­գա­ւառ­նե­րէ ներս։ Այս քա­ղա­քա­կա­նու­թեան հե­տե­ւան­քով էր, որ ­Ղա­րա­բա­ղի բնակ­չու­թեան յա­րա­բե­րակ­ցու­թիւ­նը փո­փո­խու­թեան են­թար­կո­ւե­ցաւ: ­Ղա­րա­բա­ղի ժո­ղո­վուր­դը խո­րա­պէս ընդվ­զած, այդ քա­ղա­քա­կա­նու­թեան դէմ դի­մում­նագ­րե­րով ու վճռա­կամ կե­ցո­ւած­քով՝ իր ան­կա­խու­թիւ­նը հաս­տա­տեց։
­Պատ­մա­կան հանգ­րո­ւան­նե­րուն անդ­րա­դառ­նա­լէ ետք, պրն. նա­խա­րա­րը խօ­սե­ցաւ Ատր­պէյ­ճա­նի յար­ձա­կո­ղա­պաշտ քա­ղա­քա­կա­նու­թեան մա­սին, որ տար­բեր ա­ռիթ­նե­րով ու ձե­ւե­րով դրսե­ւո­րո­ւե­ցաւ։
Ար­ցա­խի ժո­ղո­վուր­դի ինք­նա­պաշտ­պա­նու­թեան ու պայ­քա­րին անդ­րա­դառ­նա­լէ ետք, պրն. նա­խա­րա­րը ա­ւել­ցուց, թէ պա­տե­րազ­մի հե­տե­ւանք­նե­րու եւ հա­կա­մար­տու­թեան բո­լոր կող­մե­րու կրած զո­հե­րուն ու ա­ւեր­նե­րուն հա­մար պա­տաս­խա­նա­տո­ւու­թիւ­նը կը կրէ ռազ­մա­յին քա­ղա­քա­կա­նու­թիւն որ­դեգ­րած եւ յար­ձա­կո­ղա­պաշ­տու­թիւն սան­ձա­զեր­ծած Ատր­պէյ­ճա­նը:
Պրն. նա­խա­րա­րը իր ներ­կա­յա­ցու­մը ա­ւար­տեց, յի­շե­լով ­Թեր­մո­փի­լէ­սի մէջ 480 թո­ւա­կա­նին, ­Պար­սիկ­նե­րու հա­զա­րա­ւոր մարդ հա­շո­ւող զօր­քին դէմ՝ հե­րո­սա­կան դի­մադ­րու­թիւն ցու­ցա­բե­րած 300 յոյն զի­նո­ւոր­նե­րու քա­ջա­րի դրո­ւա­գը. «Այն ինչ որ մենք կ­‘ը­նենք Ար­ցա­խի մէջ, շատ նման է ­Թեր­մո­փի­լէս կանգ­նած զի­նո­ւոր­նե­րուն. կը հա­ւա­տամ, որ իւ­րա­քան­չիւր ազգ պէտք է կա­րո­ղա­նայ ա­զատ ապ­րիլ եւ բռնա­տի­րա­կան ո­րե­ւէ ճնշում մեր­ժել» յատ­կան­շա­կա­նօ­րէն ը­սաւ ­Կա­րէն ­Միր­զո­յեա­նը։
­Հար­ցում­նե­րու բաժ­նին մէջ Ար­ցա­խի ­Հան­րա­պե­տու­թեան ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րա­րի պա­տաս­խան­նե­րը ան­մի­ջա­կան ու յստակ էին եւ հան­դի­սա­տես­նե­րու ու­շադ­րու­թիւ­նը գրա­ւե­ցին։
­Պա­տաս­խան­նե­րը կեդ­րո­նա­ցան Ար­ցա­խի ան­կա­խու­թեան նո­ւաճ­ման, պե­տա­կա­նա­շի­նու­թեան գոր­ծըն­թա­ցին մէջ ար­ձա­նագ­րո­ւած զար­գա­ցում­նե­րուն, տնտե­սա­կան եւ ու­ժա­նիւ­թի վե­րա­բե­րեալ հար­ցե­րու, այլ եր­կիր­նե­րու մօտ Ատր­պէյ­ճա­նի ու­ժա­նիւ­թա­յին պա­շար­նե­րու պատ­ճա­ռով պար­տադ­րո­ւող կա­ցու­թիւն­նե­րուն, ­Մի­ջին Ա­րե­ւել­քի ի­րա­դար­ձու­թիւն­նե­րուն եւ ա­նոնց ուղ­ղա­կի հե­տե­ւանք­նե­րուն տա­րա­ծաշր­ջա­նի եր­կիր­նե­րուն վրայ, ինչ­պէս եւ իս­լա­մա­կան ծայ­րա­յե­ղա­կա­նու­թեան ըն­դար­ձակ­ման։
Անդ­րա­դառ­նա­լով ատր­պէյ­ճա­նա-ղա­րա­բա­ղեան հա­կա­մար­տու­թեան խա­ղաղ կար­գա­ւոր­ման գոր­ծըն­թա­ցին՝ ­Կա­րէն ­Միր­զո­յեա­նը ը­սաւ, որ նախ պէտք է ջան­քե­րը կեդ­րո­նաց­նել շփման գծին վրայ կա­յու­նու­թեան ու կան­խա­տե­սե­լիու­թեան ա­պա­հով­ման եւ բա­նակ­ցու­թիւն­նե­րը վերսկ­սե­լու հա­մար անհ­րա­ժեշտ պայ­ման­նե­րու ձե­ւա­ւոր­ման վրայ։ Այս ուղ­ղու­թեամբ լուրջ քայլ կը հան­դի­սա­նան ­Վիեն­նա­յի եւ ­Սէն-­Փե­թերզ­պուր­կի մէջ կնքո­ւած պայ­մա­նա­գիր­նե­րը եւ ա­նոնց հիմ­քե­րու ի­րա­գոր­ծու­մը։
Գ­րա­ւեալ ­Կիպ­րո­սի եւ Ար­ցա­խի մի­ջեւ նմա­նու­թիւն­ներ փնտռող ձե­ւա­կան հար­ցե­րուն գծով պրն. նա­խա­րա­րը դի­տել տո­ւաւ, թէ փաս­տօ­րէն թրքա­կան եւ ատր­պէյ­ճա­նա­կան ձայ­ներ են որ նման հար­ցեր կը բարձ­րա­ձայ­նեն եւ ո­րե­ւէ կապ կա­րե­լի չէ տես­նել։ «Իսկ ե­թէ կ­‘ու­զենք մէկ նմա­նու­թիւն տես­նել՝ այդ է, թէ ­Կիպ­րոսն ալ Ար­ցախն ալ յար­ձա­կու­մի են­թար­կո­ւած եր­կիր­ներ են»։
Ա­ւար­տին, ­Կա­րէն ­Միր­զո­յեան, Ար­ցա­խի ­Հան­րա­պե­տու­թեան ժո­ղո­վուր­դի եւ իշ­խա­նու­թիւն­նե­րու հաս­տա­տա­կա­մու­թիւ­նը ար­տա­յայ­տեց՝ ամ­րապն­դել ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան ար­ժէք­նե­րու եւ սկզբունք­նե­րու վրայ հիմ­նո­ւած ան­կախ պե­տա­կա­նու­թիւ­նը։
Ան եզ­րա­փա­կեց իր խօս­քը Ար­ցա­խի մէջ բնակ­չու­թեան թի­ւի ա­ճով յատ­կան­շո­ւած ի­րա­վի­ճա­կին, վե­րաս­տեղ­ծո­ւող տնտե­սու­թեան անդ­րա­դառ­նա­լով, յա­տուկ նշե­լով ջրա­յին աղ­բիւր­նե­րու եւ գե­տե­րու պար­գե­ւած հնա­րա­ւո­րու­թիւն­նե­րը, որ ջրամ­բար­նե­րու եւ ջրաե­լեկտ­րա­կա­յա­նե­րու կա­ռուց­մամբ, ինք­նա­բաւ կը դարձ­նեն Ար­ցա­խը՝ ե­լեկտ­րաէ­նէր­կիա­յի ար­տադր­ման գոր­ծին մէջ։

«Η Τουρκία αποσταθεροποιεί τη Μέση Ανατολή για ίδιον όφελος»

Συντάκτης: Νικόλας Ζηργάνος

(efsyn.gr, 20/03/2017) Ο Κάρεν Μιρζογιάν, υπουργός Εξωτερικών του Ναγκόρνο-Καραμπάχ (ή της «Δημοκρατίας του Αρτσάχ», όπως την αποκαλούν οι Αρμένιοι), βρέθηκε στην Αθήνα προσκεκλημένος της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής. Το Ναγκόρνο (ορεινό) Καραμπάχ, με πληθυσμό μόλις 150.000, ένα μικρό κράτος στον Καύκασο που δεν έχει αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο από καμία χώρα του κόσμου, είναι συνώνυμο με μια «παγωμένη» σύγκρουση που έγινε θερμή τον περασμένο Απρίλιο όταν το Αζερμπαϊτζάν εξαπέλυσε μεγάλη (και ανεπιτυχή) στρατιωτική επίθεση για να το καταλάβει.

Από τότε οι παραβιάσεις της εκεχειρίας από τους Αζέρους είναι πολύ συχνές, ενώ έχει παγώσει και ο διάλογος για την ειρηνική επίλυση του προβλήματος, με αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για την ειρήνη και τη σταθερότητα της περιοχής.

Ο κ. Μιρζογιάν, ο οποίος είναι και ιστορικός με ειδίκευση τις Ανατολικές Σπουδές, συναντήθηκε με την Αρμενική Κοινότητα της Αθήνας, με εκπροσώπους ελληνικών κομμάτων και έδωσε διάλεξη στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου.

• Πριν από έναν χρόνο αναζωπυρώθηκε η ένοπλη σύγκρουση στη γραμμή αντιπαράθεσης στο Καραμπάχ. Ποια είναι η κατάσταση σήμερα;

Δυστυχώς, δεν υπάρχει ακόμη ειρήνη και σταθερότητα στη γραμμή αντιπαράθεσης, καθώς συνεχίζονται όλο αυτόν τον καιρό οι προκλήσεις και οι παραβιάσεις της κατάπαυσης του πυρός από τις αζερικές στρατιωτικές δυνάμεις. Το Αζερμπαϊτζάν συνεχίζει την προσπάθειά του να αποσταθεροποιήσει την κατάσταση στα σύνορα και αυτό αποτελεί επικίνδυνη τάση.

Στη Βιέννη και την Αγία Πετρούπολη οι μεσολαβητές της πρωτοβουλίας του Μινσκ (Ηνωμένες Πολιτείες, Ρωσία και Γαλλία) πέτυχαν να φτάσουμε σε συμφωνίες για δημιουργία ενός μηχανισμού παρατήρησης της κατάπαυσης του πυρός και τη βελτίωση της κατάστασης στη γραμμή αντιπαράθεσης, καθώς επίσης και για την ενίσχυση της παρουσίας του ΟΑΣΕ στην περιοχή, αλλά όλα αυτά τα υπονομεύει το Αζερμπαϊτζάν με τις συνεχείς, σχεδόν καθημερινές παραβιάσεις της εκεχειρίας και τις επιθέσεις που κάνει στο έδαφός μας.

Ετσι, δεν έχει επαναληφθεί ακόμη ο διάλογος για την ειρηνική επίλυση του προβλήματος, διαδικασία την οποία εμείς στηρίζουμε. Αυτή η επιθετική στάση του Αζερμπαϊτζάν οδηγεί τις διαπραγματεύσεις σε αδιέξοδο και θέτει σε κίνδυνο την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή. Οι εκπρόσωποι της πρωτοβουλίας του Μινσκ έχουν δηλώσει ότι δεν υπάρχει «στρατιωτική» λύση στο πρόβλημα, το οποίο είναι πολιτικό και πρέπει να λυθεί με διαπραγματεύσεις και διάλογο.

• Για ποιο λόγο το Αζερμπαϊτζάν επιλέγει την ένταση;

Ο βασικός λόγος είναι εσωτερικός, είναι η όλο και δυσμενέστερη οικονομική κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο Αζερμπαϊτζάν, παρά τα έσοδα που έχει από τους ενεργειακούς του πόρους. Ταυτόχρονα, αντιμετωπίζει και ένα μεγάλο θέμα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Το σημερινό καθεστώς στο Μπακού προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τα προβλήματά της μέσω της επιθετικότητας κατά του Ναγκόρνο Καραμπάχ. Ενισχύουν το εθνικιστικό αίσθημα, τα αντι-αρμενικά αισθήματα, τον ρατσισμό και παίζουν κι ένα επικίνδυνο παιχνίδι, προσπαθώντας να εμπλέξουν στη σύγκρουση και άλλες χώρες, μέσω μιας αντίληψης για εθνοτική και θρησκευτική αλληλεγγύη.

Τα τελευταία χρόνια, παρατηρούμε μια στενή συμμαχία μεταξύ Αζερμπαϊτζάν, Τουρκίας και Πακιστάν, στο όνομα της ισλαμικής αλληλεγγύης. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, γιατί η σύγκρουση στο Καραμπάχ δεν είναι θρησκευτική και αν περάσει μια τέτοια καταστροφική αντίληψη, θα ανοίξει το Κουτί της Πανδώρας.

• Πώς συνδέεται η κατάσταση στον Νότιο Καύκασο με τη Μέση Ανατολή;

Η κρίση και ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή αποτελούν τη μεγαλύτερη πρόκληση για την παγκόσμια κοινότητα. Η μη προβλέψιμη εξέλιξη της κρίσης και η γειτνίαση της περιοχής με τον Νότιο Καύκασο κάνει ακόμη πιο αναγκαία την ειρηνική επίλυση του προβλήματος του Καραμπάχ.

Μια σύγκρουση μπορεί να μεταδοθεί πολύ εύκολα και να απειλήσει την ευρύτερη περιοχή. Η προσπάθεια του Αζερμπαϊτζάν να χρησιμοποιήσει τον θρησκευτικό παράγοντα για να πετύχει τον στόχο του ανοίγει τον δρόμο για επέκταση του ισλαμικού ριζοσπαστισμού που ήδη έχει παρουσία στην περιοχή του Νότιου Καυκάσου.

Παρότι στο εσωτερικό του το Αζερμπαϊτζάν δεν επιθυμεί τον ισλαμικό εξτρεμισμό, έχουν καταγραφεί πάνω από 300 Αζέροι πολίτες οι οποίοι πολεμούν στη Συρία και το Ιράκ στο πλευρό τρομοκρατικών οργανώσεων όπως το «Ισλαμικό κράτος» και η Αλ Νούρσα. Προσπαθούν όμως να χρησιμοποιήσουν αυτούς τους εξτρεμιστές και εναντίον μας, διακινδυνεύοντας το μέλλον της περιοχής.

• Τι προσπαθεί να επιτύχει η Τουρκία στη Μέση Ανατολή;

Παρά τις επίσημες διακηρύξεις ότι η Τουρκία προσπαθεί να βοηθήσει τον λαό της Συρίας και να σταματήσει ο πόλεμος, όλες οι πράξεις της δείχνουν ότι προάγει την αποσταθεροποίηση για να πετύχει μονομερώς κέρδη για τα δικά της συμφέροντα.

Αν και έλεγαν στο παρελθόν ότι ήθελαν μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες, βήμα βήμα, έφτασαν σε σημείο να έχουν καταστρέψει τις σχέσεις τους με όλους τους γείτονες. Η πολιτική της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη για την περιφερειακή ασφάλεια. Αντί να βοηθάει τη διεθνή κοινότητα να σταματήσει ο πόλεμος και να βρεθεί κοινά αποδεκτή λύση στη Συρία, δημιουργεί προσκόμματα και περισσότερη αστάθεια.

Artsakh Foreign Minister Karen Mirzoyan Visits Greece

(ARMENIAN WEEKLY) ATHENS, Greece — The Foreign Affairs Minister of the Republic of Artsakh (Nagorno-Karabagh) Karen Mirzoyan is currently on a working visit to Greece to participate in the event titled “Our Heroic Artsakh,” hosted by the Armenian National Committee (ANC) of Greece, taking place March 13-15, reported the Artsakh Foreign Ministry.

Mirzoyan began his visit by visiting the Armenian Evangelical Church of Greece followed by the a visit to some of the Armenian educational institutions, including the Zavarian Elementary school and the Armenian General Benevolent Union (AGBU) Artaki Kalpakian School.

Mirzoyan later met with the Patriarchal Vicar Archbishop Komitas Ohanian of the Armenian Prelacy of Greece and members of the Armenian National Administration of Greece. During these meetings, he gave details about the situation in Artsakh and the Artsakh Line of Contact (LoC) and answered questions by the community leaders.

The Foreign Minister’s visit also included a meeting with the Armenian Revolutionary Federation(ARF) Central Committee of Greece, which was joined by the Ambassador Extraordinary Plenipotentiary of the Republic of Armenia to Greece Fadei Charchoghlian.

During his meeting with the ARF, Mirzoyan explained the work being done towards international recognition of Artsakh, as well as the current stage of the negotiations of the Karabagh conflict. Mirzoyan expressed his appreciation for the consistent activities of the ARF aimed and educating and increasing awareness about Artsakh.

In addition, Mirzoyan met with representatives of the Armenian community of Greece and the Aram Manougian club, where he briefed them on the events of last April 2016 and its aftermath. He also highlighted some of the new democratic developments taking place in Artsakh, such as the constitutional referendum, which was aimed to instill democratic values like respecting human rights, fundamental freedoms, and the rule of law.

Throughout his visit, Mirzoyan stressed that the support of the Armenian Diaspora following the April war was very evident and that there has been a clear sense of unity throughout the Armenian world since last April.

Արցախի արտաքին գործոց նախարար Կարէն Միրզոյեանի հարցազրոյցները՝ յունական մամուլի հեղինակաւոր ներկայացուցիչներուն հետ

(ԱԶԱՏ ՕՐ, 27 Մարտ) Ան­ցեալ շաբ­թո­ւան ըն­թաց­քին, հել­լէն մա­մու­լի տպա­գիր ազ­դե­ցիկ թեր­թե­րու թղթա­կից­ներ, օգ­տո­ւե­լով Ար­ցա­խի ­Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­րար ­Կա­րէն ­Միր­զո­յեա­նի Ա­թէնք կա­տա­րած այ­ցե­լու­թե­նէն, հար­ցազ­րոյց­ներ ու­նե­ցան ա­նոր հետ։

Է­ֆի­մե­րի­տա թոն սին­տաք­թոն

Ա­ռա­ջին հար­ցազ­րոյ­ցը լոյս տե­սաւ «Է­ֆի­մե­րի­տա թոն սին­տաք­թոն» (ԷՖ. ՍԻՆ) թեր­թի Եր­կու­շաբ­թի՝ 20 ­Մարտ 2017ի թի­ւին մէջ, թղթա­կից ­Նի­քո­լաս ­Զիր­ղա­նո­սի ստո­րագ­րու­թեամբ։ Լ­ման է­ջով հրա­տա­րա­կո­ւած հար­ցազրոյ­ցը կը կրէ «­Թուր­քիա կ’ա­պա­կա­յու­նաց­նէ ­Մի­ջին Ա­րե­ւել­քը՝ սե­փա­կան շա­հի հա­մար» խո­րա­գի­րը։
­Հար­ցում­նե­րը կը վե­րա­բե­րին տա­րի մը ա­ռաջ՝ Ապ­րի­լին Ար­ցա­խի դէմ սան­ձա­զեր­ծո­ւած ատր­պէյ­ճա­նա­կան զի­նեալ յար­ձա­կու­մէն ետք ներ­կայ ի­րա­վի­ճա­կին, Ատր­պէյ­ճա­նի յար­ձա­կո­ղա­պաշ­տու­թիւ­նը հրահ­րող պատ­ճառ­նե­րուն,­Հա­րա­ւա­յին ­Կով­կա­սի եւ ­Մի­ջին Ա­րե­ւել­քի մի­ջեւ յա­րա­բե­րակ­ցու­թիւն­նե­րուն եւ ­Թուր­քիոյ դե­րին։
Պրն. նա­խա­րա­րը, պա­տաս­խա­նե­լով հար­ցում­նե­րուն, կը նկա­րագ­րէ ներ­կայ ի­րա­վի­ճա­կը՝ դի­տել տա­լով, թէ խա­ղա­ղու­թիւն եւ կա­յու­նու­թիւն չկան, քա­նի որ շա­րու­նա­կա­բար կը կրկնո­ւին զի­նեալ յար­ձա­կում­նե­րը եւ զի­նա­դա­դա­րի խախ­տում­նե­րը՝ ատր­պէյ­ճա­նա­կան ռազ­մա­կան ու­ժե­րուն կող­մէ։
Ատր­պէյ­ճան կը­ շա­րու­նա­կէ իր փոր­ձե­րը՝ սահ­մա­նագ­ծին վրայ ի­րա­վի­ճա­կը ա­պա­կա­յու­նաց­նե­լու ա­ռու­մով, ինչ որ վտան­գա­ւոր մի­տում է։ ­Կը նշո­ւի, թէ հար­ցի խա­ղաղ կար­գա­ւոր­ման հա­մար աշ­խա­տան­քը դեռ ըն­թացք չէ ա­ռած։ «Ատր­պէյ­ճա­նի այս յար­ձա­կո­ղա­կան­դիր­քո­րո­շու­մը բա­նակ­ցու­թիւն­նե­րը ա­նե­լի կը մատ­նէ եւ վտան­գի տակ կը դնէ տա­րա­ծաշր­ջա­նի մէջ խա­ղա­ղու­թիւնն ու կա­յու­նու­թիւ­նը»,- կ’ը­սէ նա­խա­րա­րը։ Լ­րագ­րո­ղի այն հար­ցու­մին, թէ ին­չո՞ւ Ատր­պէյ­ճան կը սրէ լա­րո­ւա­ծու­թիւ­նը, ­Կա­րէն ­Միր­զո­յեան դի­տել կու­տայ, թէ հիմ­նա­կան պատ­ճառ­նե­րը ներ­քին են. հետզ­հե­տէ սաստ­կա­ցող տնտե­սա­կան ան­բա­րեն­պաստ ի­րա­վի­ճա­կը, հա­կա­ռակ ու­ժա­նիւ­թի աղ­բիւր­նե­րէ գո­յա­ցող հա­սոյթ­նե­րուն։ Միա­ժա­մա­նակ, եր­կի­րը կը դի­մագ­րա­ւէ մարդ­կա­յին ի­րա­ւունք­նե­րու յարգ­ման լուրջ հար­ցեր։«­Ներ­կա­յիս ­Պա­քու կը փոր­ձէ շե­ղել հան­րա­յին կար­ծի­քը իր ներ­քին խնդիր­նե­րէն ան­դին, Ար­ցա­խի դէմ գոր­ծադ­րո­ւող իր յար­ձա­կո­ղա­պաշտ քա­ղա­քա­կա­նու­թեամբ։ Ա­նոնք կ’ամ­րապն­դեն ազ­գայ­նա­կան զգայ­նու­թիւն­նե­րը, հա­կա­հայ­կա­կան տրա­մադ­րու­թիւն­նե­րը, ցե­ղա­պաշ­տա­կան մօ­տե­ցում­նե­րը՝ վտան­գա­ւոր խաղ մը մէջ­տեղ բե­րե­լով եւ այլ եր­կիր­ներ եւս ներգ­րա­ւե­լով հա­կա­մար­տու­թեան մէջ։ ­Վեր­ջին տա­րի­նե­րուն ըն­թաց­քին, կը տես­նենք սերտ դա­շինք մը Ատր­պէյ­ճա­նի, ­Թուր­քիոյ եւ ­Փա­քիս­տա­նի մի­ջեւ, յա­նուն իս­լա­մա­կան հա­մե­րաշ­խու­թեան։
Այս խա­ղը սա­կայն­ շատ վտան­գա­ւոր է, քա­նի որ ­Լեռ­նա­յին ­Ղա­րա­բա­ղի հա­կա­մար­տու­թիւ­նը կրօ­նա­կան չէ, եւ ե­թէ նման ա­պա­կա­ռու­ցո­ղա­կան մօ­տե­ցում որ­դեգ­րո­ւի՝ ­Փան­տո­րա­յի արկ­ղը բա­ցո­ւած պի­տի տես­նենք»,- կ’ը­սէ ­Կա­րէն ­Միր­զո­յեան։

Մի­րի Օ­մո­նիա

Երկ­րորդ հար­ցազ­րոյց մըն ալ լոյս տե­սած է ­Յու­նաս­տա­նի ռու­սա­լե­զու «­Մի­րի Օ­մո­նիա» թեր­թի ­Չո­րեք­շաբ­թի՝ 22 ­Մար­տի թի­ւին մէջ։
Ա­ռա­ջին է­ջով հրա­տա­րա­կո­ւած է Ար­ցա­խի ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րա­րի լու­սան­կա­րը եւ յօ­դո­ւա­ծի հիմ­նա­կան խո­րա­գի­րը, ա­պա՝ ներ­սի եր­կու է­ջե­րով տեղ տրո­ւած է տա­րա­ծուն հար­ցազ­րոյ­ցին։
­Հար­ցազ­րոյց­նե­րու այլ շարք մըն ալ կա­տա­րո­ւած է տպա­գիր թէ ե­լեկտ­րո­նա­յին լրա­տո­ւա­կան կայ­քէ­ջե­րու հետ, ո­րոնք պի­տի հրա­տա­րա­կո­ւին յա­ռա­ջի­կայ օ­րե­րուն։

Ξεχασμένες κρίσεις: Ναγκόρνο Καραμπάχ, η πυριτιδαποθήκη του Καυκάσου

(CNN Greece, 7 Απριλίου) Ο Καύκασος θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και ως “τα Βαλκάνια” της κεντρικής Ασίας. Σε μια γεωγραφική περιοχή που αγγίζει τα όρια της Ευρώπης, με την ευρωπαϊκή επιρροή, πολιτικά και οικονομικά να είναι παρούσα σχεδόν αμέσως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ο Καύκασος, γεννά κάθε τόσο νέες συγκρούσεις.
Τσετσενία, Νότια Οσετία, Αμπχαζία, Νταγκσεστάν, Ινγκουσετία, περιοχές που για εμάς τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης φαίνονται μακρινές και εξωτικές, στην πραγματικότητα είναι δίπλα μας και μας αφορούν περισσότερο απ ότι νομίζουμε.

Στις περιοχές του Καυκάσου μετά από χρόνια αναταραχών, δύο πολύ αιματηρών πολέμων στην Τσετσενία, ενός καταστροφικού πολέμου στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και αρκετών μικρότερων συρράξεων, η κατάσταση σήμερα μπορεί να χαρακτηρισθεί σταθερή.
Μόνη “παραφωνία” το Ναγκόρνο Καραμπάχ, η μόνη σύγκρουση που έρχεται από την εποχή της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης, που επιμένει και που σε τακτά χρονικά διαστήματα προκαλεί νέα θύματα.
Το Καραμπάχ είναι μια αυτόνομη περιοχή με αρμενικό πληθυσμό εντός του Αζερμπαϊτζάν. Η περιοχή έχει ιστορικούς δεσμούς με την Αρμενία και αποτελούσε τμήμα του βασιλείου της Αρμενίας ήδη από το 180 πΧ.

Στα χρόνια που ακολούθησαν και μέχρι την Οκτωβριανή επανάσταση, το Καραμπάχ πάντα προσπαθούσε να διατηρήσει την αυτονομία του είτε ως τμήμα της Ρωσικής αυτοκρατορίας είτε της Περσίας.
Η “σοβιετοποίηση” του Καυκάσου από τους μπολσεβίκους μετά το 1917, συνοδεύτηκε από συγκρούσεις μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, μεταξύ άλλων και στην περιοχή του Καραμπάχ, μέχρι την τελική επικράτηση των μπολσεβίκων στην περιοχή και τη συμφωνία του Στάλιν με την Τουρκία για το μοίρασμα της Αρμενίας.

Το παιχνίδι του Στάλιν

Η σοβιετοποίηση της υπερκαυκασίας είχε αρχίσει και ο Στάλιν για πολιτικούς λόγους επέλεξε να παραχωρήσει στο Αζερμπαϊτζάν τον έλεγχο του Καραμπάχ και του Ναχιτσεβάν, ενός θύλακα με αζέρικο, στην πλειοψηφία του, πληθυσμό, μεταξύ Αρμενίας και Τουρκίας. Κάτω από την σιδηρά πυγμή του Στάλιν, στα χρόνια της ΕΣΣΔ, οι συγκρούσεις μειώθηκαν μέχρι που σταμάτησαν οριστικά στης δεκαετία του ’30.

Η κατάσταση στον Καύκασο θυμίζει σε πολλά την πρώην Γιουγκοσλαβία. Διαφορετικοί λαοί, με διαφορικές, γλώσσες και θρησκείες, ζούσαν για πολλά χρόνια κάτω από τη σημαία της Σοβιετικής Ένωσης, και όταν αυτή κατέρρευσε, τα εθνικιστικά κινήματα αναβίωσαν. Λίγο πριν την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, το 1988, άρχισαν στο Καραμπάχ οι πρώτες κινήσεις για απόσχιση από το Αζερμπαϊτζάν που οδήγησαν σε μικρής κλίμακας πόλεμο ο οποίος τελείωσε με επικράτηση του Αζερμπαϊτζάν το 1989.

Το Δεκέμβριο του 1991 το ζήτημα επανήλθε με δημοψήφισμα στο Καραμπάχ για την απόσχισή του, το οποίο μποϊκοτάρισε ο αζέρικος πληθυσμός, ενώ η πρόταση της Ρωσίας για αυτονομία του Καραμπάχ εντός της αζέρικης επικράτειας δεν ικανοποίησε καμία πλευρά. Η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης άφησε κενό εξουσίας στην περιοχή. Αρμενία και Αζερμπαϊτζάν διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους και στο Καραμπάχ ξεκίνησε ολοκληρωτικός πόλεμος. Αυτή τη φορά όμως το Ναγκόρνο Καραμπάχ είχε στο πλευρό του τον αρμενικό στρατό. Ο πόλεμος εξελίχθηκε στην ουσία σε πόλεμο μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, με τους Ρώσους να παίζουν το ρόλο της ειρηνευτικής δύναμης χωρίς καμία επιτυχία. Στο τέλος του 1993 και μετά από χιλιάδες νεκρούς και από τις δύο πλευρές, το Αζερμπαϊτζάν αναγνώρισε το Ναγκόρνο Καραμπάχ ως τρίτο μέρος στην διαμάχη και ξεκίνησε διαπραγματεύσεις απευθείας και με τις αρχές του.

Οι συγκρούσεις δεν σταμάτησαν

Από τότε η κατάσταση παραμένει η ίδια με σποραδικές συγκρούσεις να αφήνουν πίσω τους δεκάδες νεκρούς και από τις δύο πλευρές.
Την ειρηνευτική διαδικασία έχει αναλάβει ο ΟΑΣΑ, με την λεγόμενη ομάδα του Μινσκ η οποία αποτελείται από τη Ρωσία, τις ΗΠΑ και τη Γαλλία και όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει γίνει σχεδόν καμία πρόοδος στις διαπραγματεύσεις.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αν και το Καραμπάχ έχει ανακηρύξει την ανεξαρτησία του, διεθνώς δεν έχει αναγνωρισθεί και εξακολουθεί να θεωρείται τμήμα του Αζερμπαϊτζάν. Το περίεργο είναι ότι δεν έχει αναγνωρισθεί ούτε από την Αρμενία.

Στον πόλεμο του 1992-93 οι αρμενικές δυνάμεις μαζί με το στρατό του Καραμπάχ, κατέλαβαν επτά περιοχές περιμετρικά του θύλακα, δημιουργώντας ουσιαστικά μία ζώνη ασφαλείας και ταυτόχρονα ένα διάδρομο που ενώνει την Αρμενία με το Καραμπάχ.
Αυτή η ζώνη παραμένει κάτω από τον έλεγχο του αρμενικού στρατού και είναι ένα από τα πιο σοβαρά σημεία τριβής μεταξύ των δύο χωρών καθώς το Αζερμπαϊτζάν επικαλείται αποφάσεις του Συμβουλίου ασφαλείας που κάνουν λόγο για απόσυρση των αρμενικών στρατευμάτων.

Πέρυσι των Απρίλιο το Αζερμπαϊτζάν εξαπέλυσε μεγάλης κλίμακας επίθεση στην γραμμή επαφής με το Καραμπάχ, με αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους τουλάχιστον 350 άνθρωποι, στρατιώτες και πολίτες, οι περισσότεροι από την πλευρά του Καραμπάχ και της Αρμενίας. Η σύγκρουση διήρκεσε τέσσερις μέρες μέχρι την εκεχειρία, η οποία, όπως καταγγέλλουν και οι δύο πλευρές, έχει παραβιαστεί πολλάκις από τον αντίπαλο.

Καταγγελίες για βαρβαρότητες

Η πλευρά του Ναγκόρνο Καραμπάχ κατήγγειλε δολοφονίες πολιτών, βασανισμούς και ακρωτηριασμούς από την πλευρά του αζέρικου στρατού ενώ και δύο πλευρές κατήγγειλαν χρήση, απαγορευμένων από τις διεθνείς συνθήκες, όπλων. Η σύγκρουση τελείωσε με ανακατάληψη από την πλευρά του Αζερμπαϊτζάν κάποιων εδαφών, (2.000 εκτάρια λέει το Μπακού, 800 εκτάρια χωρίς ιδιαίτερη σημασία λέει το Ερεβάν) και το Καραμπάχ επανήλθε στην ατζέντα της διεθνούς κοινότητας δείχνοντας σε όλους πόσο εύθραυστη είναι η κατάσταση εκεί.

Είναι σίγουρο ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει για το Καραμπάχ και πολύ σύντομα ίσως δούμε να αναζωπυρώνεται η σύγκρουση και αυτό για μία σειρά από παράγοντες που έχουν να κάνουν με τη διεθνή θέση των δύο μεγάλων αντιπάλων, της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν.

Το Μπακού ισχυροποιείται διεθνώς τα τελευταία χρόνια λόγω τους φυσικού αερίου. Ήδη εδώ και χρόνια, έχει γίνει “το αγαπημένο παιδί” της υπερκαυκασίας, για πολλούς Ευρωπαίους αξιωματούχους που βλέπουν στο Αζερμπαϊτζάν, τη λύση για την απεξάρτηση από το φυσικό αέριο.
Αυτό ταυτόχρονα αποδυναμώνει την θέση της Αρμενίας που έχει επιλέξει τη συνεργασία με την Ρωσία, όπως φάνηκε και μέσα από τη συμφωνία για την Ευρασιατική Οικονομική Συνεργασία.

Η ισχυροποίηση της διεθνούς θέσης του Αζερμπαϊτζάν, δίνει στο Μπακού τη δυνατότητα να ξανανοίξει το θέμα του Ναγκόρνο Καραμπάχ και αυτή τη φορά όντας σε πλεονεκτική θέση.
Μάλιστα προκάλεσε μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι το Μπακού εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για τρεις ευρωβουλευτές μεταξύ αυτών και τη Ελένης Θεοχάρους από την Κύπρο για το ότι μετέβησαν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ ως παρατηρητές για το δημοψήφισμα που έγινε για την συνταγματική αναθεώρηση στις 20 Φεβρουαρίου.

Την ίδια στιγμή το Αζερμπαϊτζάν ζητεί να ανοίξει νέος γύρος διαπραγματεύσεων για το Ναγκόρνο Καραμπάχ έχοντας ως βασικό στόχο την απόσυρση του αρμενικού στρατού από πέντε από τις επτά κατειλημμένες περιοχές.

Η Ρωσία θέλει να κερδίσει και από τις δύο πλευρές

Έχοντας λοιπόν ήδη δημιουργήσει ένα κλίμα, το Μπακού ανοίγει ξανά το θέμα και το περίεργο σε αυτή την περίπτωση είναι η στάση της Ρωσίας που θα περίμενε κανείς να πάρει μια πιο φιλοαρμενική στάση δεδομένης και της οικονομικής συνεργασίας αλλά και του γεγονότος ότι ολόκληρο σχεδόν το οπλοστάσιο του αρμενικού στρατού είναι ρώσικο.

Η Μόσχα ωστόσο, ως βασικός παίχτης στον Καύκασο βλέπει αυτή την νέα κρίση με αφορμή το Ναγκόρνο Καραμπάχ, σαν ευκαιρία να αυξήσει την επιρροή της και στο Αζερμπαϊτζάν, κάτι που δεν θα αρέσει καθόλου στις Βρυξέλλες.
Η Αρμενία από την πλευρά της δεν συζητά καν το ενδεχόμενο να επανέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Άλλωστε είναι γνωστό από την ιστορία, πως, ότι καταλαμβάνει κανείς με τα όπλα δύσκολα μπαίνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Το επόμενο διάστημα για τη συγκεκριμένη περιοχή του Καυκάσου θα είναι κρίσιμο, καθώς η ξεχασμένη σύγκρουση φαίνεται ότι κάθε άλλο παρά ξεχασμένη είναι. Το Αζερμπαϊτζάν θα εξαντλήσει τα περιθώρια για να ξαναφέρει την Αρμενία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ενώ για την Αρμενία και το Ναγκόρνο Καραμπάχ θα είναι μια περίοδος αναζήτησης συμμάχων πέρα από τη Ρωσία, και η διατήρηση του υπάρχοντος στάτους κβο στην περιοχή.

Αναφορικά πάντως με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την θέση της στην περιοχή αλλά και την προνομιακή σχέση που χτίζει με το Αζερμπαϊτζάν λόγω φυσικού αερίου, θα άξιζε να πούμε ως επιμύθιο, ότι στη διπλωματία τα πράγματα δεν είναι άσπρο ή μαύρο και πόσο μάλλον στον Καύκασο που γεννά διαρκώς κρίσεις και πολέμους. Γιατί καλό το φυσικό αέριο από το Αζερμπαιτζάν αλλά σε περίπτωση πολέμου στην περιοχή, ο πρώτος στόχος θα είναι οι αγωγοί.

Σχετικά με την παρούσα κατάσταση στο Νακόρνο Καραμπάχ, μιλήσαμε πρόσφατα με τον υπουργό εξωτερικών κ. Γκαρέν Μιρζογιάν.

Ακολουθεί η πλήρης συνέντευξη:

Κύριε Μιρζογιάν, ποια είναι η κατάσταση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ αυτή τη στιγμή. Υπάρχει όντως κλιμάκωση της σύγκρουσης με το Αζερμπαϊτζάν; Το Αζερμπαϊτζάν σας κατηγορεί ότι έχετε καταστρατηγήσει επανειλημμένα τους όρους της ανακωχής. Τι ακριβώς συμβαίνει;

Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, στις γραμμές επαφής με το Αζερμπαϊτζάν και δυστυχώς δεν υπάρχει αντικειμενική ενημέρωση γιατί δεν υπάρχει πρόσβαση για την διεθνή κοινότητα. Ταυτόχρονα έχουμε μια εκστρατεία προπαγάνδας από το Αζερμπαϊτζάν προς τη διεθνή κοινότητα για να συσκοτιστεί η κατάσταση. Αυτό που έχουμε αυτή τη στιγμή στο Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι μια προσπάθεια από το Αζερμπαϊτζάν να κλιμακωθεί η βία και η ένταση στις γραμμές επαφής, να δοκιμαστεί η γραμμή άμυνας του στρατού μας. Η πιο σοβαρή κρίση ήταν πέρυσι τον Απρίλιο όταν για τέσσερις μέρες είχαμε συγκρούσεις σε όλο το μήκος της γραμμής επαφής.

Δεχθήκαμε επιθέσεις τις οποίες σταματήσαμε, είχαμε απώλειες στρατιωτών αλλά και πολιτών οι οποίοι αποτέλεσαν στόχο του αντίπαλου στρατού. Τα γεγονότα του Απριλίου ήταν αφορμή για ενεργότερη παρέμβαση της διεθνούς κοινότητας ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες για επανάληψη των διαπραγματεύσεων. Στη Βιέννη και στην Αγία Πετρούπολη υπήρξε συμφωνία μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν για την σύσταση μηχανισμού διερεύνησης και την διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του εκπροσώπου του ΟΑΣΕ αλλά το Αζερμπαϊτζάν αρνείται να την εφαρμόσει και συνεχίζει να προκαλεί επεισόδια στη γραμμή επαφής.
Πιστεύουμε ότι αυτή η μη εποικοδομητική στάση, είναι πολύ επικίνδυνη για την ασφάλεια σε ολόκληρη την περιοχή, γιατί μπορεί να έχουμε λίγο ως πολύ μια σταθερή κατάσταση, αλλά αυτή η σταθερότητα είναι πολύ εύθραυστη.

Η Ρωσία είναι ο βασικός μεσολαβητής στην προσπάθεια επίτευξης μια συμφωνίας για το Ναγκόρνο Καραμπάχ στο πλαίσιο της ομάδας του Μινσκ. Ωστόσο είναι κοινό μυστικό ότι η περιοχή είναι υπό την επιρροή της Μόσχας. Πως αξιολογείται την στάση της Ρωσίας στην περίπτωση του Ναγκόρνο Καραμπάχ; Θεωρείτε ότι κρατά ίσες αποστάσεις;
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η Ρωσία συντηρεί τη σύγκρουσή για να διατηρεί την επιρροή της τόσο στο Μπακού όσο και το Ερεβάν. Ποια είναι η γνώμη σας;

Καταρχήν να πω ότι η Ρωσία δεν είναι ο βασικός μεσολαβητής. Σε όλη την ιστορία των διαπραγματεύσεων που ξεκίνησαν το 1992 υπήρξαν περίοδοι που η Ρωσία έπαιξε βασικό ρόλο αλλά υπήρξαν και περίοδοι που οι ΗΠΑ ή η Γαλλία είχαν τον πρώτο λόγο. Είναι φυσιολογικό και εξαρτάται από τη δυναμική που λαμβάνουν κάθε φορά οι διαπραγματεύσεις. Φυσικά η Ρωσία είναι πολύ δραστήρια στην προσπάθειά της να φέρει κοντά τις δύο πλευρές και όχι μόνο επειδή υποστηρίζει αυτή την ατζέντα αλλά γιατί παραδοσιακά η Ρωσία, είναι παρούσα στην περιοχή. Η Ρωσία όμως στην περίπτωση του Ναγκόρνο Καραμπάχ, εργάζεται πολύ στενά με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία. Πολλές φορές οι τρεις χώρες έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις στα διεθνή θέματα αλλά στην περίπτωση του Ναγκόρνο Καραμπάχ, έχουν κοινή θέση και προσπαθούν να συντονίσουν όλες τις προσπάθειες.

Θα θέλατε μια ενεργότερη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως μεσολαβητή για μια τελική συμφωνία;

Πιστεύουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να είναι παρούσα στην περιοχή μας. Το Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι μια νέα δημοκρατία και χτίζουμε αυτή τη δημοκρατία χωρίς καμία εξωτερική βοήθεια. Άλλες χώρες από την πρώην Σοβιετική Ένωση δέχονται βοήθεια από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς αλλά εμείς δεν είμαστε σε θέση να δεχθούμε βοήθεια. Πιστεύουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να είναι παρούσα, και είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε

Βλέπετε πιθανό να έχουμε μια ανάφλεξη στον Καύκασο στα επόμενα χρόνια;

Ναι είναι πιθανό αν δεν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα. Η επιθετικότητα του Αζερμπαϊτζάν αποτελεί κίνδυνο όχι μόνο για το Ναγκόρνο Καραμπάχ και την Αρμενία αλλά για την ευρύτερη περιοχή του Καυκάσου. Ο σημερινός κόσμος έχει γίνει πλέον ένα “παγκόσμιο χωριό” και οι περιφερειακές απειλές μετατρέπονται σε παγκόσμιες απειλές όπως έχουμε δει και από γειτονικές περιοχές. Αν λοιπόν δεν ληφθούν μέτρα στην περιοχή μας, θεωρώ ότι υπάρχουν πιθανότητες για νέα ανάφλεξη στο μέλλον.

To Αζερμπαϊτζάν παίζει ολοένα και πιο ενεργό ρόλο στον τομέα της ενέργειας διεθνώς που σημαίνει ότι αυξάνει και την πολιτική της επιρροή. Τι μπορεί να σημάνει αυτό για τις εξελίξεις στο Ναγκόρνο Καραμπάχ;

Ναι είναι γνωστό ότι το αέριο και το πετρέλαιο είναι πολύ σημαντικά, όχι μόνο για την οικονομία αλλά και ως εργαλεία για την ασφάλεια.
Αλλά αργά ή γρήγορα το αέριο και το πετρέλαιο θα τελειώσουν. Αν σκέφτεσαι βραχυπρόθεσμα η ενέργεια είναι σημαντικό στοιχείο αλλά μακροπρόθεσμα η δημοκρατία και η σταθερότητα είναι πιο σημαντικά από το πετρέλαιο και το αέριο.

Ποια θα ήταν η καλύτερη λύση για εσάς. Ανεξάρτητο Καραμπάχ ή ένωσή του με την Αρμενία; Γνωρίζουμε ότι εντός της αρμενικής πολιτικής σκηνής υπάρχουν και οι δύο απόψεις. Ποια είναι η γνώμη σας;

Είναι λογικό σε μια δημοκρατική χώρα να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. Φυσικά το κίνημα μας ξεκίνησε με στόχο την ένωση με την Αρμενία, την αποκατάσταση ων ιστορικών δεσμών μας καθώς μας επέβαλαν τον διαχωρισμό που ήταν αποτέλεσμα της δικτατορίας του Στάλιν. Όταν ξεκίνησε η Περεστρόικα του Γκορμπατσόφ, αποφασίσαμε ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να μιλήσουμε για δημοκρατία και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας. Στη συνέχεια οι πολίτες του Ναγκόρνο Καραμπάχ αποφάσισαν να αναβάλουν την απόφαση για ένωση με την Αρμενία. Αποφάσισαν ότι στις σημερινές συνθήκες είναι προτιμότερο να προχωρήσουμε σαν ανεξάρτητο κράτος. Το τελικό στάδιο του Ναγκόρνο Καραμπάχ, θα το αποφασίσει μόνο ο λαός του. Αυτή τη στιγμή δεν είναι για εμάς αυτό το ζήτημα. Είμαστε ανεξάρτητο κράτος, έχουμε δικό μας σύνταγμα, δικούς μας κρατικούς θεσμούς. Κάποτε ήμασταν μέρος της Αρμενίας, έχουμε κοινές παραδόσεις, κοινή ιστορία και αυτό δεν αλλάζει.

Κώστας Πλιάκος